Merhaba,
Günlüklerimi karıştırınca Θ, erken yaşlarımdan itibaren fotoğraf ile tanışık olduğumu görüyorum, mesela 17’li yaşlarımda daha iyi fotoğraflar çekmek için birkaç kitap Θ satın almışım. O yıllardan itibaren uğraşı halinde, başıboş bir eğlence alanı olarak hayatımda bir kaybolup bir var olan fotoğraf ilgim, 2007’de arkadaşım Aktuğ‘un, fotoğrafı, ‘kameranın kaydettiğinden’ öte ‘aklın gördüğü’ gibi kullanıyor olduğunu görmemle yön değiştirdi. 2012’den itibaren fotoğraf kavramını insan doğası ve uzantıları ile düşünmeye başladım. Bu yeni süreçle birlikte, kaydettiğim görselleri -Proust gibi- kayıp zamanım içerisindeki yerlerinde bir bütün olarak görüp, fısıltılarıma Θ 
ulaşabilmek ve tamamlanmamışlık çemberimi Θ kapatmak için, bu internet günlüğüne başladım. 2016’nın sonlarını yaşadığımız bu günlerde ‘fotoğrafı’ yöneldiğim yeni patikanın getirdikleri ile düşünüyorum ; zannediyorum bu anlayışın etkileri önümüzdeki dönem fotoğraflarıma da yansıyacak*.
Tufan
/
When I have a look at my diary Θ, I can see that I have made the acquaintance of photography since early ages, for instance I had bought a few books Θ 
about photography to take better pictures at the ages of 17. As from those years, while my interest in photography had just been an aimless activity that disappeared time to time, it changed its direction in the year 2007 when I realized that my friend Aktuğ has been considering a photograph as “the one which the mind sees” more than “the one which the camera records”.I’ve started to think concept of photograph with human nature and its extensions since 2012 and with this new process, I started this online diary to see pictures I saved as a whole in my lost time –just like Proust did- and to receive (my whispers Θ). In these last days of 2016, I am thinking photograph with the returns of the new path I headed to; I suppose the effects of this understanding will reflect* to my photographs of the next term.
Tufan (too-fun)

* Fotoğrafiye Yaklaşımım / My Approach to Photography Θ