şehir hayatında birey birden çok uyarıcının etkisi altında olduğundan, bir süre sonra durup düşünemez hale gelir,bu durum birey de bir umursamazlık ve kayıtsızlık hali gösterir ki, bu da kişiyi bireyselleştirmeye götürür ve kişi çevresinde gelişen olaylara tepkisizlik halinde yaşar; simmel buna “blase attitude” der

burada, kavramı fotoğrafla ilişkilendireceğim kısım kişinin imaj (fotoğrafik v.b.) yüklemesi ile algısını kaybettiği meselesidir, örneğin her gün fotoğraflara boğulan bir kişi için iyi fotoğrafın bir farkı yoktur, yani siz istediğiniz kadar iyi fotoğraf üretin, o fotoğraf yığın içerisinde kaybolmaya mahkumdur; dolayısı ile başka bir şeyler yapmak zorundasınızdır :) ne gibi? diye soruyorsanız, orhan velinin dedikodu şiirinde söylediği gibi; “onu da sonra anlatırım” :)