Heyecanı, onu yeniden görebileceği ihtimaline aitti, bu isteği sadece ‘onu gözden kaybetmemesi gerekliliğine’ bağlı olarak gelişen bir istek değil, olan biteni yeni şartlar ile sorgulayarak tamir etme niyetiyle de ilgiliydi, bazı okuyucular bu heyecanı özleme duygusu ile de bağdaştırabilir…

Neden-sonuç ilişkisinin sebep olduğu böyle kaybedişler,
o nedenleri oluşturan sebeplere dönüp tamir edilebilir mi acaba,
yoksa her şey gelinen noktada
birbirinin yerine geçemez parçalardan oluşan bir bütün müdür?

… “Bir şans daha” dedi kendine, saçlarını düzeltti, ceketini iki yakasından öne doğru çekerek hizaladı, gömleğini yerleştirdi, pantolonunu yukarı çekti, boyalı ayakkabılarına baktı… adımlarını kontrol ederek girdi içeri, kalabalığa doğru yürümeye başladı, ilk temasla birlikte gerginliğin, tıpkı denize atılan bir taşın oluşturduğu ilk halkaların giderek sönümlenmesi gibi kaybolup, yerini sükunete bırakacağını umuyordu…
Öyle olmadı…
Sanki taş suya değil duvara çarpmışçasına geri teperek dışarda kaldı,
halkalar oluşmadı,  
gerginlik sönümlenmedi…

a.tufan palalı

/
The Wall
His excitement belonged to the possibility of being together again, that wish was not only the one which developed according the faith of ‘the necessity of not being lost’ but also it was related to the intention of fixing the happenings by interrogating them with the new conditions; some readers can harmonize that excitement with the feeling of longing… Can those losses which result from the causation find out the reasons and fix them?, Or is everything the whole which consists of the pieces that cannot be replaced at that point?
…
‘One more chance’ he said to himself, he adjusted his hair, lined up two collars of his jacket by pulling them forward, put his shirt into his trousers and take them up, he looked at his shined shoes… he entered by controlling his steps and started to walk towards the crowd, he hoped that his stress would lose with the first contact like a stone which causes circles on the surface of water that reduce progressively, lose and then replace with peace.

But it didn’t happen like that…
As if the stone hit on the wall but not to the surface of water, it rebounded and left out of the wall, there were no circles and stress didn’t reduce…